yoe wanna bay somsing?
Door: Mila en Ramon
Blijf op de hoogte en volg Mila en Ramon
10 Maart 2007 | Vietnam, Hanoi
Dag lieve fans van ons!
Hier weer een berichtje, 't is raar te weten dat dit een van de laatste gaat worden... Nog maar 3 weken te gaan :(. Maar natuurlijk beleven we weer fantastische dingen hier!
Na ons laatste bericht zijn we van Nha Trang naar Hoi An gevlogen.... Scheelde weer een ellendige bustocht;) Hoi An staat bekend om zijn oude binnenstad. Ontzettend mooie kleine straatjes die gevuld zijn met kleermakertjes die de mooiste kleren maken. Zeg 't maar wat je wilt, binnen zes uur hebben ze met gemak twee broeken en een truitje klaar! En voor het geld hoef je het niet te laten hier. Tussen deze kleermakertjes staan weer oude huisjes in prachtige pastelkleuren, tempeltjes en museumpjes. In tegenstelling tot de andere dorpjes die we tegen zijn gekomen is het in dit dorpje na zessen compleet stil. De deuren en ramen zijn dicht van de huizen en het enige wat je hoort is ... de T.V!
Na twee dagen in dit pitoreske dorpje gelopen te hebben, zijn we met de bus naar Hue gegaan. Het is onvoorstelbaar dat je 5 uur doet over een afstand van 138 km. De bus stopt natuurlijk weer bij verschillende onmogelijke plekken waar je veroordeeld bent tot het wachten van een half uur.... Maar goed, we zijn gekomen waar we wilde. Hue.... Een stad die bekend staat om zijn tempels. Hier hebben vroeger vele keizers gewoond. Helaas zijn vele mooie gebouwen gebombardeerd tijdens de oorlog met de V.S.. Met een motor die we gehuurd hadden zijn we naar het huis gereden waar Ho Chi Minh gewoond heeft van zijn 8e tot zijn 10e. Het was erg moeilijk te vinden, zeker als de bewoners van de omliggende dorpjes totaal geen Engels kunnen... Hahaha we zien er de charme van in en spelen gerust een potje tafelvoetbal met de kids die er rondlopen. Geweldig vinden ze (en wij) dit!
Vanuit Hue zijn we naar Hanoi gevlogen (wat een luxe !!). Hanoi is een stad van drukte!!! Ongelooflijk wat een mensen, motors en auto's hier zijn. Nadat we door een taxi gedropt waren in de binnenstad van het oude kwartier, werden we uiteraard weer belaagd door allemaal mannetjes die een hotel voor ons hadden....en dit kan zeer irritant zijn. Dus eerst maar onze tassen bij een hotel neergezet aangezien we dachten dat we hier een kamer hadden gevonden. Toen we twee uur later terug kamen en een kijkje in de kamer konden nemen, was onze zoekpartij voor niets geweest. Deze kamer stond blauw van de rook, zonder ramen en ze konden ons niet wijsmaken dat ze deze kamer binnen 15 minuten schoon konden krijgen.... Dus weer op zoek naar een kamer. Uiteindelijk ons er bij neergelegd dat de kamers hier aanzienlijk duurder zijn dan in de rest van Vietnam waar we met gemak voor maar 8 dollar per nacht konden slapen....
We zijn vervolgens druk bezig gegaan met het plannen van de rest van onze dagen in Vietnam. Geheel tegen onze principes in hebben we twee georganiseerde tours geboekt.
Een tour naar Halong Bay, waar we met een boot tussen de rotsen gingen varen. Dit was een ontzettende mooie reis. Het enige nadeel was dat het echt zeer slecht weer was! (Jajaja nu weten we weer wat jullie meemaken in Nederland;)) Hierdoor was het zicht minimaal en de temperatuur verschrikkelijk koud! Voor het eerst hadden we spijt dat we onze winterkleding naar huis hadden gestuurd! Een ander nadeel was dat we onze hut moesten delen met zo'n 20 kakkerlakken.... ugh! Ze zullen vast vriendelijk geweest zijn, maar we hadden toch besloten om onze nacht door te brengen op een van de banken op het schip. Na deze zeer koude trip besloten we snel maar een trui te gaan kopen, want onze volgende trip zou naar nog een kouder oord gaan.... Sapa. Een bergplaats helemaal in het noorden van Vietnam, dichtbij de grens met China. Met een nachttrein gingen we naar Lao Cai. Hier werden we opgepikt en met een busje naar Sapa gebracht. Deze stad lag geheel in de mist, je zag geen hand voor ogen en het was verschrikkelijk koud en nat.... Al snel werd duidelijk dat we aan 1 trui niet genoeg hadden aangezien we een trekking gingen doen van 2 dagen, zeker ook omdat we de nacht ergens in een bergdorpje gingen doorbrengen waar ze nog nooit van centrale verwarming hebben gehoord... Dus ook nog snel twee jassen aangeschaft (wat voor Ramon erg moeilijk was aangezien ze de maat extra large hier nauwelijks kennen, zelfs Mila lijkt ineens groot te zijn).
Daar gingen we dan met een prive gids. Een meisje van 18 jaar die sinds twee jaar niet meer op de rijstvelden hoeft te werken, aangezien ze goed genoeg Engels kan spreken om als gids te werken. De tocht naar het dorpje waar we gingen slapen was: blubberig, glad, nat, koud maar vooral ontzettend mooi! Wauw wat een ongelooflijk mooi gebied is dit! Overal zie je terrassen die braak liggen. Hier wordt van de zomer weer rijst verbouwd. Gedurende de hele wandeltocht van deze twee dagen lopen er allemaal vrouwen en kinderen in klederdracht mee. Elke stam heeft zo zijn eigen kleding en stuk voor stuk proberen deze mensen je wat te verkopen. Wanneer je een woord met ze gewisseld heb kan je er donder op zeggen dat de zeer beruchte zin gaat komen: joe wanna bay somsing? Om dan telkens nee te zeggen (aangezien we dus veel te weinig geld op zak hadden dankzij de defecte atms hier!). Ze blijven vriendelijk en druipen op een gegeven moment wel af en eigenlijk is hun gezelschap wel gezellig ook!
Wanneer we aankomen bij ons gastgezin, wordt er heerlijke gerechten voor ons klaar gemaakt en proosten we met de zeer bekende "happy water" oftewel rijstwijn... Na vroeg naar bed te zijn gegaan (een nacht op een bankje op een boot en in een nachttrein gaan niet in je koude kleren zitten) zijn we de volgende dag weer doorgelopen. Deze dagen waren echt helemaal te gek, de mensen die je tegenkomt, de omgeving, helemaal goed.
Vanavond gaan we met de trein weer naar Hanoi, daar blijven we 1 nacht en daarna wacht Laos op ons. We hebben er heel veel zin in, na ruim een week reizen we door naar het noorden van Thailand. Voor de laatste paar dagen van onze vakantie staat nog wat strand gepland en hopelijk nog wat onderwaterfun.
Iedereen weer de groetjes uit het verre oosten, hartstikke leuk dat jullie ons volgen!
Groetjes,
Ramon en Miel.
Hier weer een berichtje, 't is raar te weten dat dit een van de laatste gaat worden... Nog maar 3 weken te gaan :(. Maar natuurlijk beleven we weer fantastische dingen hier!
Na ons laatste bericht zijn we van Nha Trang naar Hoi An gevlogen.... Scheelde weer een ellendige bustocht;) Hoi An staat bekend om zijn oude binnenstad. Ontzettend mooie kleine straatjes die gevuld zijn met kleermakertjes die de mooiste kleren maken. Zeg 't maar wat je wilt, binnen zes uur hebben ze met gemak twee broeken en een truitje klaar! En voor het geld hoef je het niet te laten hier. Tussen deze kleermakertjes staan weer oude huisjes in prachtige pastelkleuren, tempeltjes en museumpjes. In tegenstelling tot de andere dorpjes die we tegen zijn gekomen is het in dit dorpje na zessen compleet stil. De deuren en ramen zijn dicht van de huizen en het enige wat je hoort is ... de T.V!
Na twee dagen in dit pitoreske dorpje gelopen te hebben, zijn we met de bus naar Hue gegaan. Het is onvoorstelbaar dat je 5 uur doet over een afstand van 138 km. De bus stopt natuurlijk weer bij verschillende onmogelijke plekken waar je veroordeeld bent tot het wachten van een half uur.... Maar goed, we zijn gekomen waar we wilde. Hue.... Een stad die bekend staat om zijn tempels. Hier hebben vroeger vele keizers gewoond. Helaas zijn vele mooie gebouwen gebombardeerd tijdens de oorlog met de V.S.. Met een motor die we gehuurd hadden zijn we naar het huis gereden waar Ho Chi Minh gewoond heeft van zijn 8e tot zijn 10e. Het was erg moeilijk te vinden, zeker als de bewoners van de omliggende dorpjes totaal geen Engels kunnen... Hahaha we zien er de charme van in en spelen gerust een potje tafelvoetbal met de kids die er rondlopen. Geweldig vinden ze (en wij) dit!
Vanuit Hue zijn we naar Hanoi gevlogen (wat een luxe !!). Hanoi is een stad van drukte!!! Ongelooflijk wat een mensen, motors en auto's hier zijn. Nadat we door een taxi gedropt waren in de binnenstad van het oude kwartier, werden we uiteraard weer belaagd door allemaal mannetjes die een hotel voor ons hadden....en dit kan zeer irritant zijn. Dus eerst maar onze tassen bij een hotel neergezet aangezien we dachten dat we hier een kamer hadden gevonden. Toen we twee uur later terug kamen en een kijkje in de kamer konden nemen, was onze zoekpartij voor niets geweest. Deze kamer stond blauw van de rook, zonder ramen en ze konden ons niet wijsmaken dat ze deze kamer binnen 15 minuten schoon konden krijgen.... Dus weer op zoek naar een kamer. Uiteindelijk ons er bij neergelegd dat de kamers hier aanzienlijk duurder zijn dan in de rest van Vietnam waar we met gemak voor maar 8 dollar per nacht konden slapen....
We zijn vervolgens druk bezig gegaan met het plannen van de rest van onze dagen in Vietnam. Geheel tegen onze principes in hebben we twee georganiseerde tours geboekt.
Een tour naar Halong Bay, waar we met een boot tussen de rotsen gingen varen. Dit was een ontzettende mooie reis. Het enige nadeel was dat het echt zeer slecht weer was! (Jajaja nu weten we weer wat jullie meemaken in Nederland;)) Hierdoor was het zicht minimaal en de temperatuur verschrikkelijk koud! Voor het eerst hadden we spijt dat we onze winterkleding naar huis hadden gestuurd! Een ander nadeel was dat we onze hut moesten delen met zo'n 20 kakkerlakken.... ugh! Ze zullen vast vriendelijk geweest zijn, maar we hadden toch besloten om onze nacht door te brengen op een van de banken op het schip. Na deze zeer koude trip besloten we snel maar een trui te gaan kopen, want onze volgende trip zou naar nog een kouder oord gaan.... Sapa. Een bergplaats helemaal in het noorden van Vietnam, dichtbij de grens met China. Met een nachttrein gingen we naar Lao Cai. Hier werden we opgepikt en met een busje naar Sapa gebracht. Deze stad lag geheel in de mist, je zag geen hand voor ogen en het was verschrikkelijk koud en nat.... Al snel werd duidelijk dat we aan 1 trui niet genoeg hadden aangezien we een trekking gingen doen van 2 dagen, zeker ook omdat we de nacht ergens in een bergdorpje gingen doorbrengen waar ze nog nooit van centrale verwarming hebben gehoord... Dus ook nog snel twee jassen aangeschaft (wat voor Ramon erg moeilijk was aangezien ze de maat extra large hier nauwelijks kennen, zelfs Mila lijkt ineens groot te zijn).
Daar gingen we dan met een prive gids. Een meisje van 18 jaar die sinds twee jaar niet meer op de rijstvelden hoeft te werken, aangezien ze goed genoeg Engels kan spreken om als gids te werken. De tocht naar het dorpje waar we gingen slapen was: blubberig, glad, nat, koud maar vooral ontzettend mooi! Wauw wat een ongelooflijk mooi gebied is dit! Overal zie je terrassen die braak liggen. Hier wordt van de zomer weer rijst verbouwd. Gedurende de hele wandeltocht van deze twee dagen lopen er allemaal vrouwen en kinderen in klederdracht mee. Elke stam heeft zo zijn eigen kleding en stuk voor stuk proberen deze mensen je wat te verkopen. Wanneer je een woord met ze gewisseld heb kan je er donder op zeggen dat de zeer beruchte zin gaat komen: joe wanna bay somsing? Om dan telkens nee te zeggen (aangezien we dus veel te weinig geld op zak hadden dankzij de defecte atms hier!). Ze blijven vriendelijk en druipen op een gegeven moment wel af en eigenlijk is hun gezelschap wel gezellig ook!
Wanneer we aankomen bij ons gastgezin, wordt er heerlijke gerechten voor ons klaar gemaakt en proosten we met de zeer bekende "happy water" oftewel rijstwijn... Na vroeg naar bed te zijn gegaan (een nacht op een bankje op een boot en in een nachttrein gaan niet in je koude kleren zitten) zijn we de volgende dag weer doorgelopen. Deze dagen waren echt helemaal te gek, de mensen die je tegenkomt, de omgeving, helemaal goed.
Vanavond gaan we met de trein weer naar Hanoi, daar blijven we 1 nacht en daarna wacht Laos op ons. We hebben er heel veel zin in, na ruim een week reizen we door naar het noorden van Thailand. Voor de laatste paar dagen van onze vakantie staat nog wat strand gepland en hopelijk nog wat onderwaterfun.
Iedereen weer de groetjes uit het verre oosten, hartstikke leuk dat jullie ons volgen!
Groetjes,
Ramon en Miel.
-
10 Maart 2007 - 11:55
Mick:
klinkt koud al die bergreizen! Ik heb vanochtend voor het eerst koffie gedronken op mn balkon, in de stralende ochtendzon. (Zo kou is het hier dus niet)ZALIG! Wat zien jullie foto's er waanzinnig uit zeg! Benieuwd naar een volgend bericht. Zoen Xx -
10 Maart 2007 - 12:46
Mieke:
Hey Wereldreizigers! Geniet nog even van de laatste weken!! Maar dan ook echt terugkomen hoor! Heeft nu lang genoeg geduurd. Ik wil jullie weer in real live meemaken!
Kus, Miek -
10 Maart 2007 - 19:51
Gerard En Marja:
Tjonge, jonge, opnieuw een bijzonder verslag.
Geweldig dat jullie niet alleen maar bruin willen bakken op een of ander strandje!!!
Hartelijke groeten, ook van de zonen en Inge ! -
10 Maart 2007 - 20:13
Toos En Martin:
Mila en Ramon wat een mooie reis maken jullie, wij genieten van de foto's prachtig zijn ze, de klederdracht, het landschap en een hapje hot dog krijg er zomaar honger van. Geniet nog maar de laatste weken en de groeten van Ruben ,Laure,Toos en Martin. -
11 Maart 2007 - 00:09
Mamsel:
Lieve allebei,
Prachtig hoor de foto's en verhalen, dit gaat nooit vervelen,toch? Knuf, Mam -
11 Maart 2007 - 02:22
Oma Meis:
Hoera! Leuk om te merken dat jullie ook beginnen met aftellen. Ja, het is echt nog maar 19 nachtjes slapen en dan komen jullie hopelijk in net zulk lekker weer aan als we nu hebben. Overdag ca.14 C en vaak een lekker zonnetje erbij. Extra trui is beslist niet nodig!
Niet jaloers worden hoor; de fijne ervaringen die jullie hadden/hebben, kan niemand je meer afnemen en dat is de belangrijker dan de weersomstandigheden.
Elk een dikke knuffel van oma Meis -
11 Maart 2007 - 06:28
Manon:
Klinkt weer geweldig, ja en Azie kan ook koud zijn, hihihi. Had ik ook al ervaren. Maar geniet nog van jullie laatste weken.
Oh ja Phuket is echt verschrikkelijk..... het toppunt van de toeristenindustrie.
Groetjes
Manon -
11 Maart 2007 - 12:22
Jes:
Mooi verslag weer!Leuk dat jullie er nog steeds van genieten!Mooie fotos alleen die hond op de foto dat is ff wennen hoor bah! -
11 Maart 2007 - 15:22
Fransje:
hey sgatjes daarzo,
alles gaat nog steeds goed zo te horen??!!
gelukkig duurt jullie reis nog maar drie weken :P en dan mogen we weer van jullie aanwezigheid in nederland genieten! ik geloof dat ze willen dat jullie het in nederland net zo leuk hebben, want het mooie weer is hier ook al un btje aangekomen...
nouw sgatjes... ik ga maar weer eens verder en ik zie jullie 30 maart en dan gaan we heerlijk wokken!! :D jamjam!!
kuzzies fransje -
11 Maart 2007 - 16:39
Koert:
Wat een prachtig verhaal weer; maar ook schitterende foto's. Dat de vrouwen daar zulke fleurige kleiding dragen wist ik niet.
En dat het koud kan zijn in Vietnam bedenk je je natuurlijk niet vooraf.
Weten jullie altijd wat je eet? Te zien aan de foto van het bordje met vlees, meen ik de onderdelen van een hond te herkennen. Ahum. Hopelijk een vervelend hondje.
Heel veel plezier in Laos en wij tellen voor jullie af.
Pappa. -
11 Maart 2007 - 19:46
Kruiswijkies:
Nou dat was weer een mooi verhaal. De dikke truien hebben wij momenteel niet nodig want het is heerlijk weer hier. We wachten het volgende verhaal weer af. Zal binnenkort nog wennen worden dat we niet elke week een reisverslag kunnen lezen. Geniet nog maar lekker van de laatste weken.
gr van ons allemaal -
14 Maart 2007 - 16:22
Emir Jelske EN GAIA!:
He mensen
wat hebben jullie een lieve kaart gestuurd!!! Heel erg bedankt.Alles gaat goed hierzo.
Wat weer een mooi verhaal.Geniet er nog even lekker van he
knuffel van ons -
15 Maart 2007 - 05:45
Dzjeedzjee:
1 woord: wow! -
15 Maart 2007 - 09:24
Moetie:
ook ik heb weer genoten van jullie mooie verhalen maar ook wij beginnen nu echt af te tellen maar ik ben blij dat alles tot nu toe goed is verlopen en dat ik jullie gauw weer aan kan raken we hebben een gezellig feest gehad van oma zondag een lieve groet en dikke kus moetie -
15 Maart 2007 - 12:37
Ivo:
Hey Ramon neem je dat klederdrachtharem ook mee naar huis? Geniet van jullie laatste weken en kom dan snel weer naar huis! Bye -
16 Maart 2007 - 02:12
Marleen:
He Ramon en Mila! Klinkt goed al jullie verhalen en heel herkenbaar want wij zijn achter jullie aan gereisd. Dat de hotels in Hanoi duurder zijn hebben wij ook ervaren, na 5 uur in 60 hotels onderhandelen. Haha. Geniet van jullie laatste dagen en als jullie terug zijn van het etentje :). Liefs vanuit Hanoi!
Marleen -
16 Maart 2007 - 09:04
Geerke:
Wat een prachtige verhalen en foto's! Is het eten net zo lekker als bij de Utrechtse Vietnamees?? Ben erg jaloers op jullie hoor! Maar gelukkig gaan wij vanmiddag naar de Alpen om te skiën.. Hoop jullie snel te zien. Dikke zoen! -
16 Maart 2007 - 09:44
René:
Ik zie dat jullie handig zijn geworden met stokjes. Gaat dat ook met die hond lukken? Lekker relaxen nog......mooie foto's. gr -
16 Maart 2007 - 11:06
Elena:
Ik zie jullie snel weer gelukkig,dan hebben we weer lekker tijd om te ouwehoeren.
Liefs xxxxxx
ps. hebben jullie ook hond gegeten of niet?? -
17 Maart 2007 - 22:56
Elise:
He hallo,
Ik heb jullie site weer eens uitgebreid bekeken.....geweldig verhaal zeg maar euh, mila had je bij de foto's niet even kunnen vermelden dat het niet geschikt is voor dierenliefhebbers! Oh wat errug die hond! En had je niet even wat leuke kleren voor me kunnen laten maken, ik heb immers dezelfde maten dan jij toch??? Hihi! Ik wens jullie de laatste 2 weken nog heeeeeeeeeeeeeel veel plezier en geniet nog even met met volle teugen! Groet'n uut hoarle!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
